======
ก่อนอื่นพี่ขอบอกความจริงอันโหดร้ายให้ฟังก่อน
มันยากมากที่น้องจะเปลี่ยนความคิดพ่อแม่ หรือให้เขามาเคารพการตัดสินใจเรา
(เนื่องด้วยอายุและประสบการณ์ที่ต่างกัน)
แต่พี่ก็มีข่าวดีมาให้เช่นกัน!
น้องสามารถเปลี่ยนตัวเอง หรือ ควบคุมการกระทำของตัวเองได้!
======
งั้น น้องๆลองนั่งคิดดูว่า
เราทำอะไรได้บ้างที่ทำให้พ่อแม่ของเราภูมิใจ
แม้เราจะวาดรูปอยู่ก็ตาม
เช่น น้องๆอาจลองตั้งใจเรียนอย่างที่ท่านหวัง
แล้วบอกท่านว่าขอให้การวาดรูปเป็นรางวัลช่วงพัก
หลังจากอ่านหนังสือ น้องจะได้มีกำลังใจอ่านต่อ
======
หรือ น้องๆอาจลองเปิดอกคุยกับพ่อแม่ ว่าน้องๆวาดฝันไว้ว่าอย่างไร
การสื่อสารกันเป็นอะไรที่สำคัญสุด
และอย่าลืมบอกประโยคเด็ดต่อไปนี้ ซึ่งเป็นหลักการสื่อสารทางจิตวิทยา
1.บอกให้เขาเข้าใจโดยการมองในมุมของเขา
‘ถ้าหนูเป็นแม่หนูก็คงกังวลเหมือนกันถ้าการเรียนลูกแย่ลงเพราะการวาด’
2.บอกว่าขอโอกาสช่วงทดลอง ซึ่งจะทำให้ท่านรู้สึกยอมรับง่ายกว่าการดื้อบอกว่าจะยังคงวาดรูปต่อ
‘หนูขอโอกาสทดลองเดือนนึงได้มั้ยคะ
หนูจะทำให้แม่ดูว่าถึงหนูวาดรูป การเรียนหนูก็ไม่เสีย’
======
เพียงเท่านี้ก็สามารถทำให้
เราควบคุมความสมดุลระหว่างการเรียนและการวาดอย่างที่พ่อแม่ต้องการได้แล้ว!
ถ้าน้องอ่านมาถึงตรงนี้แล้วคิดว่า
พี่คะยังไงหนูก็คงทำไม่ได้ หนูควบคุมตัวเองไม่ได้
ถ้าแบบนั้นพี่ก็ต้องแสดงความเสียใจด้วย…
น้องอาจจะไม่ได้ไปต่อในฐานะนักวาด
ด่านนี้สำคัญมากและพี่หวังว่าน้องจะใช้ความรักในการวาด
ทำพยายาม จนประสบความสำเร็จได้นะ!
ท้าอีกที ใครอ่านจบจริงก็ลองส่งเมลกลับมาให้พี่ด้วยล่ะ 😉
รักกกก
พี่เนย
